Dongeng Sunda Kura-kura Minta Tolong Sama Kepiting

Dongeng dalam bahasa sunda kali ini bercerita tentang Kura-kura atau kuya, Kepiting atau Keueyeup dan Monyet. Dalam bahasa sunda judul dongeng ini "Sakadang Kuya Menta Tulung Ka Sakadang Keuyeup". Dongeng ini bercerita tentang Kura-kura yang seruling kesayangannya dirampas dengan paksa sama Monyet. Karena Monyet licah dan bisa memanjat pohon Kura-kura tidak bisa merebut serulingnya kembali. Akhirnya Kura-kura meminta bantuan Kepiting untuk merebut kembali serulingnya dari tangan Monyet. Dengan bantuan Kepiting seruling Kura-kura pun bisa diperoleh kembali. Penasaran dengan cerita lengkapnya? berikut dongeng lengkap bahas sunda Sakadang Kuya Menta Tulung Ka Sakadang Keuyeup.

SAKADANG Kuya kacida hanjelueunana, lantaran sulingna dibawa kabur ku Sakadang Monyét. Taya peta bisa kapimilik deui. Tuluy leumpang ngadédod, karepna rék balik ka pamatuhanana di sisi walungan.
Barang anjog ka sisi walungan, gok panggih jeung Sakadang Keuyeup.

“Ku naon Sakadang Kuya, bet jiga anu sedih kitu?” Sakadang Keuyeup nanya.

“Nyaéta, uing téh keur meunang kasusah,” ceuk Sakadang Kuya.

“Kasusah naon?”

Barabat atuh Sakadang Kuya nyaritakeun lalampahanana, ti mimiti panggih jeung maung, boga suling tina tulang maung, nepi ka sulingna dibawa kabur ku Sakadang Monyét.


“Emh, nyaan taya rasrasan pisan Sakadang Monyét mah,” ceuk Sakadang Keuyeup, “Jigana mah kudu diwarah.”

“Enya, ngan kumaha carana?”

“Keun éta mah bagéan uing. Ayeuna mah anteur baé uing ka tempat Sakadang Monyét!”

“Sukur atuh ari Sakadang Keuyeup bisa nulungan mah.”

“Tapi, henteu haratis. Lamun suling beunang deui, rék méré naon Sakadang Kuya ka uing?”

“Naon atuh, nya?”

“Kieu wé atuh, nya, uing téh geus lila hayang boga munding. Tah, kumaha lamun buruhna ku munding baé?” ceuk Sakadang Keuyeup.

“Jadi lah, ari munding mah uing gé boga sarakit. Pék nu jalu mah keur Sakadang Keuyeup, asal suling beunang deui.”

“Heug ari kitu mah, kuring daék nulungan Sakadang Kuya.”

Bring atuh Sakadang Kuya jeung Sakadang Keuyeup indit ngadatangan Sakadang Monyét. Kasampak Sakadang Monyét keur nyuling dina dahan kai pangluhurna.

“Sakadang Monyét, ka dieukeun suling téh!” ceuk Sakadang Kuya.

“Ceuk uing ogé bawa ku sorangan ka dieu! Naék mun bisa mah!” témbal Sakadang Monyét bari ngarenyohan.

“Pokona lamun teu dibikeun deui, rasakeun siah!” ceuk Sakadang Kuya.

Ngadéngé omong Sakadang Kuya kitu téh, Sakadang Monyét kalah nyeungseurikeun.

Waktu Sakadang Kuya jeung Sakadang Monyét paréa-réa omong, Sakadang Keuyeup naék kana tangkal kai, ngadeukeutan ka Sakadang Monyét. Beuki deukeut, beuki deukeut baé. Terus Sakadang Keuyeup cicing palebah buntut Sakadang Monyét anu nyampay dina dahan.

“Rék dibikeun moal?” ceuk Sakadang Kuya.

“Moal!” témbal Sakadang Monyét.

Bérés ngomong, ana gep téh buntut Sakadang Monyét dicapit satakerna ku Sakadang Keuyeup. Sakadang Monyét kacida reuwaseunana jeung nyerieun deuih.

“Oaduh, oaduuuh, oahahaha,” Sakadang Monyét gogorowokan, lantaran buntutna karasa nyeri dicapit ku Sakadang Keuyeup nepi ka buntung. Ari sulingna téa ragrag, tuluy disanggap ku Sakadang Kuya.

Sanggeus sulingna beunang, Sakadang Kuya muruhan munding ka Sakadang Keuyeup. Munding jalu. Bari hahariringan, Sakadang Keuyeup balik kana liangna di sisi walungan bari nungtun munding. Ngan barang asup kana liang, awakna katincak ku munding. Anu matak, cenah, nepi ka ayeuna dina tonggong keuyeup aya anu dekok siga tapak suku munding.

Ari Sakadang Monyét mah terus kabur. Malah teu datang-datang deui ka dinya. Jigana mah éraeun, lantaran buntutna buntung dicapit ku keuyeup téa. Malah mah cenah turunanana ogé areuweuh buntutan. Disebut baé “oa”, lantaran lamun keur karasa nyeri sok humarurung, “Oahahaha, oahahaha.” Nepi ka lila-lila mah sorana ogé kitu deuih


Sumber :http://dongeng-uing.blogspot.co.id

Dengan kerjasama yang baik antara Kura-kura dan Kepiting akhirnya bisa mencapai apa yang diharapkan. Monyet binatang lincah, bisa memanjat pohon yang tinggi, karena sombong dan menganggap remeh Kura-kura dan Kepiting akibatnya seruling yang direbut terlepas kembali.


Dongeng sunda kura-kura dan kepiting

Versi Bahasa Indonesia dongeng Kura-kura Minta Tolong Sama Kepiting

Kura-kura sangat kecewa sekalai karena serulingnya dibawa kabur sama Monyet. Tidak ada harapan lagi untuk bisa dimiliki kembali. Sambil berjalan gontai Kura-kura pulang ke sarang dipinggir sungai. Ketika hampir sampai bertemu dengan Kepiting.

Kepting bertanya, "Kenapa Kura-kura kamu terlihat sedih begitu".
Kura-kura "Itu dia saya sedang mendapat kesusahan,".
Kepiting, " Kesusahan apa?"

Langsung saja Kura-kura bercerita panjang lebar perjalanannya mulai dari saat bertemu Harimau, punya seruling dari tulang Harimau sampai serulingnya dibawa kabur sama Monyet. 

Kepiting, " Ehm, benar-benar tidak punya perasaan itu Monyet, sepertinya harus dikasih pelajaran"
Kura-kura, "Betul, cuma bagaimana caranya"
Kepiting, "Tenang itu mah bagian saya, sekarang antar saya ke tempat Monyet"
Kura-kura, "Bersyukur sekali saya kalau Kepting bisa membantu"
Kepiting. " Tapi tidak gratis, kalau seruling bisa diambil, kamu mau kasih saya imbalan apa?"
Kura-kura, "Apa ya..."
Kepiting, "Begini saja, saya sudah lama ingin punya kerbau, nah, bagaimana kalau imbalannya kerbau saja"
Kura-kura, "Setuju lah, kalau kerbau saya punya sepasang, yang jantan buat kamu kepiting, kalau seruling bisa kembali saya dapatkan"
Kepiting, "Oke, saya setuju membantu kamu kura-kura"

Langsung saja bersama-sama mereka mendatangi Monyet. Nampak Monyet sedang meniup seruling diatas dahan pohon yang paling tinggi.

Kura-kura berteriak, "Monyet kembalikan seruling saya !"
Monyet. "Kata saya juga ambil sendiri kesini ! naik kesini kalau bisa! "
Kura-kura, "Awas yach kalau tidak dikembalikan " ancam Kura-kura.

Mendengar ancaman itu, Monyet malah tertawa. Saat Kura-kura dan Monyet saling beradu mulut, diam-diam Kepiting merayap naik kepuncak pohon mendekati Monyet. Sedikit demi sedikit, akhirnya sampai dekat ekor Monyet yang menggantung pada dahan pohon.

Kura-kura kembali berkata, "Mau dikasih tidak !"
Monyet. " Tidak !"

Hampir bersamaan, Kepiting dengan sekuat tenaga, krek mencapit ekor Monyet. Monyet kaget dan menjerit kesakitan karena ekornya putus digigit sama Kepiting. “Oaduh, oaduuuh, oahahaha,” teriak Monyet.

Seruling pun jatuh dan ditangkap sama Kura-kura.

Setelah seruling berhasil diperoleh kembali, Kura-kura pun menepati janjinya memberi imbalan seekor Kerbau jantan. Sambil nyanyi-nyanyian Kepiting berjalan menuntun Kerbau menuju lubangnay dipinggir sungai. Saat Kepiting masuk ke lubang, badannya terinjak Kerbau. Itula konon yang menyebabkan punggung Kepiting hingga sekarang sedikit kedalam seperti tapak kaki kerbau.


Kalau Monyet mah langsung kabur. Malah tidak pernah datang-datang lagi ketempat itu. Sepertinya malu karena ekornya buntung dicapit sama Kepiting. Konon turunan Monyet tadi sampai sekarang tidak berekor. Disebut saja  "Oa" Karena kalau sedang kesakitan suka merintih “Oahahaha, oahahaha.” lama kelamaan  suaranya juga jadi seperti itu.
 
Namanya juga dongeng ya sob, selamat tidur....
Dhira

Hi,

To Top